System systematic

System systematic is a pleonasm, it repeats, as in a ‘white grey’, which is actually already contained in the word grey, namely the whiteness of the horse. Thus the word systematics repeats what is already included in a system. A system must be systematic, otherwise it is not a system. Not a in and on itself ordered whole of components or members.

The word system systematic within artesS connection refers in this to the specific way in which we want to shape system dynamics and through the three distinct levels of the systematical, methodical and logical scope with which the overarching term system dynamics can be concretized.

System-dynamic thinking and working asks for the shaping of a systematic range, the question then is how you can arrange the systematic reach so systematically that you can start speaking about system dynamics.

System dynamics then refers to both the structure of the system as such and to the ordering power to which this structure lends itself, in other words, structure the dynamics in such a way that you can speak of an ordered structure and / or a structured ordering.

This interaction between structure and ordering, between the unchangeable and the changeable, is the common thread within system dynamics. To that end, the distinct levels must also be clearly thought through, which asks for a systematic and / or logical range.

The way in which that systematic range has already been set up by doing so is called a ground pattern. The word ground pattern refers in this to system systematics, the way in which we have systematically arranged the system. Therefore we describe the ground pattern as a smallest possible unit in which the greatest possible multiplicity can be visualized and brought to understanding.

For the way in which we have worked out the ground pattern, I have to refer the reader to the theory book system dynamics, where we can show how the ground pattern can be arranged in all its different components.

In short we can mention here, coordinates, connections, proportions and interfaces, analogous to respectively source points, contours, axes and resonances. We describe them as the configurative components which arrange the ground pattern we use.

Working with the ground pattern, we use the adage that the model is not the reality. This means that the ground pattern can only offer an optic from which reality can be examined and modelled on its dynamics.

We therefore distinguish five layers, with which the range between ground pattern and reality, as extremes, has to be mediated by a gram to be modelled, as the middle between the data to be researched and the building patterns to be used. For more explanation see the web page tabula rasa and or system dynamics.

Systeem systematiek is een pleonasme, het herhaalt, zoals in een ‘witte schimmel’, hetgeen eigenlijk al vervat is in het woord schimmel, namelijk de witheid van het paard. Zo herhaalt het woord systematiek hetgeen al vervat is in een systeem. Een systeem dient systematisch te zijn, anders is het geen systeem. Geen in en op zichzelf geordend geheel van onderdelen of bovenleden.

Het woord systeem systematiek binnen artesS verband verwijst in deze dan ook naar de specifieke wijze waarop we systeem dynamiek willen inrichten en wel via de drie te onderscheiden niveaus van het systematische, methodische en het logische bereik waarmee de overkoepelende term systeemdynamiek, geconcretiseerd kan worden.

Systeem dynamisch denken en werken vraagt om het inrichten van een systematisch bereik, de vraag is dan hoe je het systematische bereik zodanig systematisch kunt inrichten dat je kunt gaan spreken van systeem dynamiek.

Systeemdynamiek verwijst dan zowel naar de structuur van het systeem an sich als naar het ordeningsvermogen waartoe deze structuur zich leent, met andere woorden, de dynamiek zodanig structureert dat je kunt spreken van een geordende structuur en of een gestructureerde ordening.

Deze wisselwerking tussen structuur en ordening, tussen het onveranderlijke en het veranderlijke, is de rode draad binnen systeemdynamiek. Daartoe dient ze dan ook de onderscheiden niveaus helder te denken, hetgeen vraagt om een systematisch en of een logisch bereik.

De wijze waarop nu dat systematische bereik al doende werd ingericht, noemen we een grondpatroon. Het woord grondpatroon verwijst in deze naar systeem systematiek, de wijze waarop we het systeem systematisch hebben ingericht. Het grondpatroon omschrijven we bijgevolg als een kleinst mogelijke eenheid waarmee een grootst mogelijke veelheid in beeld en tot begrip gebracht kan worden.

Voor de wijze waarop we het grondpatroon hebben uitgewerkt moet ik de lezer verwijzen naar het theorieboek systeem dynamiek, alwaar we kunnen laten zien hoe het grondpatroon in al haar onderscheiden componenten kan worden ingericht.

In het kort kunnen we hier vernoemen, coördinaten, verbanden, verhoudingen en raakvlakken, analoog aan respectievelijk bronpunten, contouren, assen en resonanties. We omschrijven ze als de configuratieve componenten waarmee we het grondpatroon hebben ingericht.

Werkend met het grondpatroon gaan we van het adagium uit dat het model niet de werkelijkheid is. Dat wil zeggen dat het grondpatroon slechts een optiek kan bieden van waaruit de werkelijkheid op haar dynamieken onderzocht en gemodelleerd kan worden.

We onderscheiden dan ook een vijftal lagen, waarmee het bereik tussen grondpatroon en werkelijkheid, als uitersten, bemiddeld dient te worden door een te modelleren gram, als midden tussen de te onderzoeken data en de te nutten bouwpatronen. Voor meer uitleg zie de webpagina tabula rasa en of system dynamics.