Research Dynamics

“…het één kan niet zonder het ander…”

Om recht te doen aan de meetbare en onmeetbare aspecten van de werkelijkheid kan de werkelijkheid respectievelijk zowel vanuit een objectbetrokken als subjectbetrokken optiek onderzocht worden. In een objectbetrokken empirische benadering wordt dmv meetbare kwantitatieve feiten gezocht naar causale oorzaken. In een subjectbetrokken fenomenologische benadering wordt dmv waarneembare kwalitatieve fenomenen gezocht naar analoge betrekkingen.

Artes Sophiae streeft ernaar om beide benaderingen te integreren. Wij hebben daartoe de Action Research methode systeemdynamisch uitgewerkt. Wij onderzoeken in hoeverre het mogelijk is om complexe systemen te herleiden tot simplexe grondpatronen. In onze benadering willen we recht doen aan begripsdenken èn beelddenken, theorie èn praktijk, het meetbare èn onmeetbare, de cijfers èn dat wat er op de werkvloer plaatsvindt, de ziekte èn de zieke.

Complexe systemen kennen een zekere mate van simplexiteit, simplexe systemen kennen een mate van complexiteit. Zo is ons zonnestelsel een uitermate complex systeem. Anderzijds doet zich elke dag het simpele gegeven voor dat we de zon, via een boog, aan de horizon zien verschijnen en verdwijnen. Hoe het ene met het andere kan samenhangen, kunnen we misschien verduidelijken aan een simpel voorbeeld.

Op school leer je als kind dat de aarde om de zon draait. Dat heeft Copernicus ooit door waarnemingen en berekeningen ontdekt. Toen was het nog heel controversieel en nu weten we niet beter. En toch, als je naar buiten loopt en met je neus naar het zuiden staat, dan zie je dat de zon in het oosten (links) opkomt, in het zuiden (boven) op z’n hoogst staat en in het westen (rechts) weer ondergaat. Met andere woorden, het lijkt er op dat de zon om ons heen draait. Is dat ook niet een realiteit? Met name bijvoorbeeld voor al het leven op aarde voor zover ze in hun dagelijks ritme daarvan afhankelijk is. Wat betreft dat ritme doet zich bijvoorbeeld een upstream en een downstream voor.

Hoewel er sprake is van verschillende samenhangen en corresponderende feiten, doet zich de vraag voor hoe ons zonnestelsel zodanig functioneert dat wij dit vanuit de aarde kunnen waarnemen. We spreken dan ook in deze over een heliocentrische- en geocentrische benadering. Beide benaderingen hebben recht van spreken en de vraag doet zich voor hoe we beide benaderingen kunnen integreren. Ze als tegensprekende benaderingen weerleggen doet tekort aan de werkelijkheid. Nog meer als we belanden in een zinloze discussie over de enig mogelijk ware zienswijze.

Het voorbeeld, waarin de aarde om de zon draait, is gestoeld op kwantitatief onderzoek, analoog aan de empirische cyclus, waarbij het causaliteitsbeginsel en de correspondentie eis het uitgangspunt is. Het voorbeeld waarin de zon om de aarde draait, is gestoeld op kwalitatief onderzoek, analoog aan de fenomenologische cyclus, waarbij werkzame samenhangen en de coherentie eis het uitgangspunt van onderzoek is. Beide benaderingen sluiten aan bij de wijze waarop de werkelijkheid zich werkelijk laat zien.

Hoewel de feiten in beide situaties reëel zijn, zijn de conclusies verschillend en sluiten ze elkaar schijnbaar uit. De empirische cyclus en de daaruit voortkomende conclusies, hebben in deze tijd het primaat*. Dat wil zeggen dat het idee dat de zon om de aarde draait daarmee kan worden verworpen. Dat maakt het desondanks niet minder reëel dat de waarnemer de zon om zich heen aan zich voorbij ziet trekken.

We zijn met de empirische werkwijze ver gekomen, maar we worden ons nu bewust dat dit op vele terreinen tot dilemma’s leidt, als het gaat om de balans tussen bijvoorbeeld kwaliteit en kwantiteit in beroepsuitoefening en dienstverlening. In onze optiek is de fenomenologische cyclus en daarmee de kwalitatieve wetenschap als tegenhanger van de empirische wetenschap even zo goed van belang.

Beide kun je je voorstellen als twee zijden van eenzelfde medaille. Wij zien het als onze uitdaging om deze twee (te denken en te hanteren) zijden functioneel complementair aan elkaar te laten zijn, om ze met elkaar in `functie´ te brengen. Dit is de essentie van het functionele paradigma en de opgave voor de wetenschap van de toekomst.

Met andere woorden: De dagelijkse actualiteit laat zien dat er wezenlijke dilemma’s zijn (zoals verontreiniging, energietekort, verhongering, uitdroging, etc.) waarin we zien dat deze twee optieken en de daarmee samenhangende onderzoeksmethoden, niet in balans met elkaar zijn. Dit zien we in onze directe omgeving bijvoorbeeld aan de achteruitgang van de kwaliteit in de zorg, in het onderwijs, in de voeding en in de kwaliteit van diverse producten, zoals kleding, die we dagelijks kopen.

Research dynamics kent en-en denken in plaats van of-of denken, er is geen betere zijde aan een medaille. Beide zijden, in balans, maken de medaille. Om dit te bereiken denken en werken we in en vanuit een systeemdynamisch uitgewerkte action research methode. Vanuit beide wetenschapsmethoden zoeken we naar een integrale benadering van de werkelijkheid.

Dit vraagt van de onderzoeker het ontwikkelen van aanvullende competenties. Daarmee is hij in staat om te onderzoeken hoe het afzonderlijke deel zich kan verhouden tot het geheel, als ook hoe het geheel zich kan verhouden tot aan de orde zijnde delen. Het doel van artesS is nu om binnen het concept van Bildung deze competenties middels trainingen te ontwikkelen.

De Action Research methode kent 16 stappen. We hanteren verschillende onderzoeksstrategieën, die afhankelijk van de insteek van het onderzoek, op verschillende manieren ingezet kunnen worden, bijvoorbeeld close reading en distant reading, problembased research of processbased research.

*Peursen, C.A. van, `Cultuur in stroomversnelling´, Agora-Kampen 2005

 

English

“…one cannot exist without the other…”

To do justice to the measurable and immeasurable aspects of reality, reality can be examined from both an object-involved and subject-involved perspective. In an object-involved empirical approach, causal causes are searched for by means of measurable quantitative facts. In a subject-involved phenomenological approach, analogous relationships are sought by means of observable qualitative phenomena.

Artes Sophiae strives to integrate both approaches. To this end, we have worked out the Action Research method system dynamically. We investigate to what extent it is possible to reduce complex systems to simplex ground patterns. In our approach we want to do justice to thinking in notions ánd image thinking, theory ánd practice, the measurable ánd immeasurable, the figures ánd that which takes place in the workplace, the disease ánd the sufferer.

Complex systems know a certain degree of simplexity, simplex systems know a degree of complexity. So is our solar system an extremely complex system. On the other hand, every day the simple fact occurs that we see the sun appear and disappear on the horizon via an arc. How the one can relate to the other, perhaps we can clarify with a simple example.

At school you learn as a child that the earth revolves around the sun. Copernicus once discovered this through observations and calculations. Back then it was still very controversial and now we don’t know any better. And yet, when you walk outside and face south, then you see that the sun rises in the east (left), in the south (above) stands at its highest and in the west (right) goes down again. In other words, it seems that the sun revolves around us. Is that not also a reality? In particular, for example, for all life on earth insofar they depend on it in their daily rhythm. As to that rhythm, there occurs for example an upstream and a downstream.

Although there are different relationships and corresponding facts, the question arises of how our solar system functions in such a way that we can observe this from the earth. We therefore speak about a heliocentric and geocentric approach. Both approaches have right to speak and the question arises how we can integrate both approaches. Refuting them as contradictory approaches does not do justice to the reality. Even more if we end up in a pointless discussion about the only possible true view.

The example in which the earth revolves around the sun is based on quantitative research, analogous to the empirical cycle, in which the principle of causality and the correspondence requirement is the starting point. The example in which the sun revolves around the earth is based on qualitative research, analogous to the phenomenological cycle, in which workable relationships and the coherence requirement are the starting point for research. Both approaches tie in with the way in which reality really shows itself.

Although the facts in both situations are real, the conclusions are different and seemingly exclude each other. The empirical cycle and the resulting conclusions have the primacy in the current time*. That means that the idea that the sun revolves around the earth can be rejected with that. Nevertheless, that does not make it any less real that the observer sees the sun pass by around him.

We have come far with the empirical method, but we become aware now that this leads to dilemmas in many areas, when it comes to the balance between, for example, quality and quantity in professional practice and services. In our view, the phenomenological cycle and with that the qualitative science as counterpart to the empirical science is just as much of importance.

You can imagine both as two sides of the same coin. We see it as our challenge to let these two sides (to think and to handle) be functionally complementary to each other, to bring them into ‘function’ with each other. This is the essence of the functional paradigm and the task for the science of the future.

In other words: The daily actuality shows that there are essential dilemmas (such as pollution, energy shortage, starvation, dehydration, etc.) in which we see that these two point of views and the associated research methods are not in balance with each other. We see this in our immediate environment, for example, in the deterioration of quality in healthcare, in education, in agriculture, the food and in the quality of various products, such as clothing, that we purchase every day.

Research dynamics knows and-and thinking instead of or-or thinking, there is no better side to a medal. Both sides, in balance, make the medal. To achieve this, we think and work in and from a system dynamical worked out action research method. From both science methods we look for an integral approach to the reality.

This requires that the researcher develops additional competencies. With that he is able to investigate how the separate part can relate to the whole, as well as how the whole can relate to the parts in question. The aim of artesS is now to develop these competences through training within the concept of Bildung.

The Action Research method knows 16 steps. We use different research strategies, which can be deployed in different ways depending on the approach of the research, for example close reading and distant reading, problem-based research of process-based research.

*Peursen, C.A. van, `Cultuur in stroomversnelling´, Agora-Kampen 2005.

Research dynamics in de praktijk:

Gemeente Veghel – Burgerparticipatie; Balans tussen overheid en burger, zie hier de modellen.

Spanningsveld tussen kwaliteit en kwantiteit in de verpleegkunde, zie hier het artikel

Ondersteuning binnen uw praktijk:

Neem vrijblijvend contact met ons op via info@artes-sophiae.com