2015-07-06 – Sophia in Beeld

Artes Sophiae, een dienende coöperatie. Hoe maakt artesS de Sophia vrij binnen de eigen kring en hoe doen we dat met elkaar van binnen uit en of ieder voor zich binnen het geheel?

Beide opties, indien je jezelf vrij weet te maken, kun je als groep in vrijheid het ‘midden’ vinden.

Samenstanding en zelfstandig organiseren wij ons onder de naam Artes Sophiae, de kunst van de wijsheid, vanuit verbinding en in vrijheid. Het is een continu afstemmen tussen binnen en buiten, je zelf en de ander/het andere. Eenieder reageert anders op datgene wat zich buiten voordoet (teek, trekker, steekvlieg, etc). Hoe verhoud je je (individueel en als organisatie) tot de ander, het andere? Wie of wat roept het bij je op? Hoe reageer je er op? Hoe ga je er mee om? Moet er iets worden vastgehouden of losgelaten?

Jezelf vrij maken, begint bij het verkennen van deze actie-reactie dynamiek. Wat daarbij helpt, is om zowel het deel als het geheel te zien en in zijn of haar functie te zetten. De teek bijv. blijkt veel reuring te brengen in de groep, deze kan gezien worden als een gevaar, een parasiet, maar functioneel gezien heeft de teek bloed nodig en zou de teek helemaal niet zo erg zijn als de mens er niet ziek van zou worden. De juiste kleding en goede zorg door en voor de ander maakt de kans op een tekenbeet nihil. Wanneer iets helder gezien wordt, dan ontstaat er van binnenuit rust.

Jezelf vrij maken is noodzaak en maakt de groep mogelijk. Als je in vrijheid weet te kiezen wordt het functioneel. Vrijheid ervaar je boven in de lucht, om je heen in het veld, dicht bij jezelf op het (eigenste) pad.

We zijn samen op pad, op zowel gebaande als ongebaande paden, de koers bewakend en balans zoekend. Het is een continu afstemmen en afwegen. Het team mag in vrijheid en verbondenheid, samen al dansend, vliegend, vallend en opstaand het avontuur continueren. Dit dient met een gepaste alertheid, zowel afstemmend op de interne beleving als de externe omgeving gepaard te gaan, zodat rust en focus ontstaat en het evenwicht niet verstoord raakt. Een evenwicht van dienende tegenstellingen en aanvullende tegendelen.

Dit evenwicht speelt zich af tussen splitsingen en samenkomsten, tussen ieder-standig en samen-standig denken en werken. Een splitsing waar een fysieke scheiding plaatsvindt tussen de artesS leden en een samenkomst waarin we weer fysiek bij elkaar komen. De reis voor, tussen en na splitsing en samenkomst kenmerkt zich door een ieder- en samen-standig reizen, waarin ieder, verbonden met ons zelf en de ander/het andere, zonder veel woorden, de gezamenlijke koers bepaalt en bewaakt. De ene helft van de groep reist na de splitsing in westelijke richting (blauwe route), naar binnen, waar het vol is van de Sophia, de bezieling. De andere helft reist ‘(in)direct’ richting het oosten (rode route), naar buiten, richting toekomst. Daar beklimmen zij een 14 meter hogere berg dan in het westen waar de splitsing zich voordeed. Op de top, wijst het uitzicht zich terug naar het westen en zetten zij de reis gezamenlijk voort om onderaan de berg op een verharde begaande weg de andere helft te ontmoeten, hetgeen ons allen verraste. Waarna we als volledig bestuur onze koers verder hebben bewandeld.

De koers wordt bepaald door het vormgeven aan systeemdynamiek. Hiervoor worden taken en zaken uitgevoerd, zoals het opzetten van de stichting, de coöperatie, het webboek en de bibliotheek vol met grammen. Deze koers is zowel gepland als ongepland, zowel individueel als samen. We werken, los van elkaar en toch met elkaar in contact, door aan systeemdynamiek. Vanuit vertrouwen ontstaat al doende een organisch groepsproces, wat ruimte geeft aan nieuwe initiatieven en roulerend leiderschap. Misschien ligt niet de waarheid in het midden, maar de wijsheid, de Sophia.

Bovenstaande is een samenvatting van de bestuursdag in het veld. De grote lijnen zijn verwerkt, een aantal saillante details worden voor intern gebruik uitgewerkt.

Inhoudsopgave