Hologram

De term hologram is ontstaan uit een samenvoeging van twee Griekse woorden: holon (het geheel) en grafein (de weergave), in de betekenis van het kunnen weergeven van een geheel in een samenhangend veld.

Het woord veld komt in talloze wetenschappelijk disciplines aan de orde en wordt vanuit onderscheiden optieken aan de orde gesteld en of belicht. Het is onder andere een term uit de fysica waarin het onder vele noemers vorm kan krijgen zoals bijvoorbeeld het kunnen vaststellen en of scheppen van een electromagnetisch veld, een zwaartekracht veld, etc. De werking van dit veld tracht men te herleiden tot deels waarneembare, zoals het foton en deels tot nu toe onwaarneembare deeltjes, zoals het graviton.

Hypothetisch zou je kunnen werken met het gegeven dat er enerzijds kwantitatief en dus meetbare velden zijn te constateren en dat anderzijds deels ook niet te meten kwalitatieve velden in werking kunnen treden.

Karakteristiek voor elk veld is dat er `bepaalde en of onbepaalde krachten´ in werkzaam zijn en of worden, zogezegd een kwantitatief en of kwalitatief krachtveld. In dat veld doen zich bepaalde krachten voor, krachten die we ooit vermoedden en of gewaarwerden, maar die nu deels benoemd, beschreven, gedefinieerd, en deels gemeten en berekend kunnen worden en voorzichtigheidshalve deels nog niet .

In de fysica worden 4 grote krachten aangenomen: zwaartekracht, elektromagnetische kracht, sterke kernkracht en zwakke kernkracht. De fysicus onderneemt talloze pogingen ze tot elkaar te herleiden tot een universele kracht, maar tot nu toe is dat pas deels gelukt. De grond voor dit pogen wordt echter mogelijk gemaakt door een niet kwantitatieve wetenschap: de mathematische logica.

Niettemin is dit eenheids-streven als fenomeen op zich al interessant genoeg. Enerzijds divergeert onze kennis zeer wel in kwantitatieve zin en anderzijds poogt men desondanks in kwalitatieve zin te zoeken naar convergentie, naar een mogelijk samenhangend geheel; al of niet te herleiden tot een universeel principe en of onderscheiden principes.

In het kennisbereik van de mens functioneren blijkbaar onderscheiden krachten, krachten die deels van oudsher benoemd werden als kwantitatief en kwalitatief (o.a. terug te vinden in de 10 categorieën van Aristoteles) en die nu deels zeer wel empirisch aangetoond kunnen worden dan wel nog wachten op empirische verificatie en deels in kwalitatieve zin streng coherent en consistent gedacht kunnen worden, zonder de noodzaak van enig empirische onderbouwing.

Het feit dat een kwalitatieve wetenschap in samenhang met een kwantitatieve wetenschap uitgebouwd kan worden is op zich al een mysterie. Het woord mysterie stamt uit het mythische paradigma en dit mysterie werd op talloze wijzen beschreven als de dynamiek tussen geest en stof. Binnen het ontologische paradigma wordt de geest gereduceerd tot de werking van de stof, evenwel met het aantreden van het functionele paradigma komt de werking van de geest weer tot leven als een te onderscheiden en te denken fenomeen.

Moeten we nu wachten op deze empirische verificatie alvorens verder te kunnen met de werking van een kwalitatief krachtveld? Of kunnen we ook zonder een kwantitatieve onderbouwing kwalitatief werkende velden in ogenschouw nemen? Het ene hoeft het andere niet uit te sluiten, mits men naast de correspondentietheorie in de waarheidsvatting ook ruimte schept voor de coherentietheorie waarin niet empirische zekerheid, maar de mate van waarschijnlijkheid in kwalitatieve zin aan de orde wordt gesteld.

De mens is dus in staat rustig voort te denken en zijn denken bouwt een mathematische werkelijkheid uit, dan wel binnen ons bereik een systeem dynamisch te valideren werkelijkheid, waarbij het woord werkelijkheid niet meer in kwantitatieve zin operationeel wordt, maar zeer wel in kwalitatieve zin. Vandaar dat het zinvol is om een onderscheid aan te houden tussen een kwantitatief te onderbouwen systeemdynamiek en een kwalitatief te onderbouwen systeemdynamiek, het laatste is het doel en streven van artesS.

Overigens werken we al met talloze wetenswaardigheden, die in de verste verte niet empirisch onderbouwd kunnen worden, dan klemt het des te meer, dat kwalitatieve denken ook ordentelijk in te richten, zulks is in het kort het doel van systeem dynamiek.

Na deze korte inleiding moge duidelijk worden dat de werking van een veld en het in beeld en tot begrip brengen van het fenomeen veld in werking ook in kwalitatieve zin uitgebouwd kan worden door het ontwikkelen van waarneembare velden, die voor hun werking niet afhankelijk zijn van stofjes maar van ideeën, begrippen, regels, verhoudingen, etc. Hoe een kwalitatief veld te bepalen en af te grenzen vormt voorwerp van onderzoek binnen Artes techne, de onderzoekskamer van Artes Sophiae.

Bij functional mapping wordt de ontwikkeling van diverse grafisch weer te geven veldjes beschreven, elk nader te bepalen veldje met onderscheiden doel en werking wordt per grammetje, aldaar uitgewerkt en toegelicht. Als laatste van alle grammetjes tot nu toe verscheen het hologram. We menen dan ook, zij het in alle voorlopigheid, dat met het hologram een synthetisch krachtveld is geconcipieerd waarin de onderlinge werking, in kwalitatieve zin, van diagram, dynagram, duogram en dictogram aan de orde gesteld kan worden.

Gezien het recentelijke verschijnen van het hologram in ons midden zijn onze pogingen om er vorm en inhoud aan te geven nog prematuur. Niettemin denken we nu aldaar een oefenveld gevonden te hebben om complexe complementaire verhoudingen ook beeldmatig tot begrip te brengen. Vandaar dat we begonnen zijn om diverse holotropische benaderingen met het hologram in kaart te brengen om op deze wijze adequaat de principes te kunnen doordenken tot hopelijk zinvolle verbanden die recht doen aan mens en werkelijkheid, waaronder in het bijzonder onze planeet met al haar levende wezens.

Kortom met het hologram willen we holotropische benaderingen zodanig in kaart brengen dat we ze als te denken ook kwalitatief kunnen valideren opdat ze in en vanuit een functionele en holistische optiek op de werkelijkheid ook vrucht mogen dragen.

Een ander idee wat we willen uitwerken is het gegeven om in het hologram de principes van systeemdynamiek aan de orde te stellen. Immers in de werking van het hologram komen de onderscheiden grammetjes pas tot een werkelijk synthetische discipline, hetgeen nog in het verschiet ligt en t.z.t. hier voor het voetlicht zal worden gebracht.

English

The term hologram originates from a junction of two Greek words: holon (the whole) and grafein (the rendering), in the meaning of being able to render a whole in a coherent field.

The word ‘field’ shows up in numerous scientific disciplines and is discussed and / or illuminated on from different perspectives. It is, among other things, a term from physics in which it takes shape under many categories, such as being able to determine and / or create an electromagnetic field, a gravitational field, etc. The working of this field one attempts to reduce to partly perceptible particles, such as the photon and partly, until now, non-perceptible particles, such as the graviton.

Hypothetically you could work with the given that on the one hand quantitative and therefore measurable fields can be observed and on the other hand partly not to be measured qualitative fields can also come into function.

Characteristic for each field is that ‘definite and or indefinite forces’ are active and / or become active, so to speak a quantitative and / or qualitative force field. Certain forces occur in that field, forces that we once suspected and were aware of, but which can now be partly named, described, defined, and partly measured and calculated and, for the sake of prudence, partly not yet.

In physics, 4 major forces are assumed: gravity, electromagnetic force, strong nuclear force and weak nuclear force. The physicist undertakes numerous attempts to reduce them to each other into a universal force, but until now that has only partially succeeded. The ground for this attempt is made possible by a non-quantitative science: the mathematical logic.

Nevertheless, is this unity-seeking as a phenomenon interesting enough in itself. On the one hand, our knowledge diverges very well in a quantitative sense and on the other hand one tries nevertheless to look for convergence in a qualitative sense, to a possible coherent whole; whether or not to reduce it to a universal principle and or various principles.

In the knowledge range of man apparently various forces are in function. Forces that partly from way back were named as quantitative and qualitative (among others to be found in the 10 categories of Aristotle) and that can now partly be empirically be proven or wait for empirical verification and partly in a qualitative sense, strictly coherent and consistent can be thought of, without the need for any empirical substantiation.

The fact that a qualitative science can be developed in conjunction with a quantitative science is in itself already a mystery. The word mystery stems from the mythical paradigm and this mystery has been described in countless ways as the dynamic between mind and matter. Within the ontological paradigm, the mind is reduced to the working of the matter, however, with the arrival of the functional paradigm, the working of the mind comes back to life as a to differentiate and to think phenomenon.

Should we now wait for this empirical verification before we can continue with the working of a qualitative force field? Or can we also review qualitative fields in action without a quantitative substantiation? The one does not have to exclude the other, provided that, in addition to the correspondence theory in the concept of truth, space is created for the coherence theory in which not empirical certainty, but the degree of probability in a qualitative sense comes up for discussion.

Man is thus capable to think in itself and his thinking builds a mathematical `reality´, or within our reach a system dynamical to validate `reality´, in which the word reality becomes no longer operational in quantitative sense, but certainly in a qualitative sense. That is why it is significant to maintain a distinction between quantitatively substantiated system dynamics and a qualitatively substantiated system dynamics, the latter is the goal and striving of artesS.

For that matter, we already work with countless pieces of information worth knowing, that by no means can be empirically substantiated. The more important it is that qualitative thinking also has to be structured in an orderly way, this is, in brief, the goal of system dynamics.

After this brief introduction, it should become clear that the `working´ of a field and that the imaging and understanding of the working of a phenomenal field, also can be developed in a qualitative sense by developing observable fields, which are not dependent on matter for their working but on ideas, concepts, rules, relationships, etc. How to determine and define a qualitative field is the object of research within Artes techne, the research room of Artes Sophiae.

Functional mapping describes the development of various graphically displayed fields, each field to be determined with distinct purpose and effect is worked out and explained per building pattern / …gram. The hologram was the last of all the grams that came up until now. We therefore think, for the time being, that with the hologram a synthetic force field has been conceived in which the mutual working, in qualitative sense, of diagram, dynagram, duogram and dictogram can be discussed.

Given the recent appearance of the hologram in our midst, our attempts to give it form and content, are still premature. Nevertheless, we now think that we have found a practice field to bring complex complementary relationships also image wise into understanding. That is why we started to map various holotropic approaches with the hologram in order to be able to think through adequately the principles to hopefully meaningful connections that do justice to people and reality, among them in particular our planet with all its living beings.

In short, with the hologram we want to map holotropic approaches in such a way that we can validate them as also qualitatively thinkable, so that they in and from a functional and holistic view on the reality, can also be fruitful.

Another idea that we want to elaborate is the given that the principles of system dynamics are discussed in the hologram. After all, in the working of the hologram, the different grams become a truly synthetic discipline, but that lies ahead of us and will be brought to light here in the future.

Inhoudsopgave

Art of living

Herbal dynamics

Human dynamics