System logik
System logik forms with system methodic and system systematic, a three-fold structure that analogously mirrors the respectively distinguishable three levels of willing, feeling and thinking.
Given this three-fold structure, system logic should relate to willing. We more or less borrow the term logik from Hegel’s thinking. He introduced ‘Grundbegriffe der Logik’ in his way in ‘Wissenschaft der Logik’ Schrag, Nürnberg 1812-1816.
‘Logik’ (German) should be distinguished from logic (English). Whereas logic is concerned with the logical rules of rational thinking, Hegel sought in his way to shape the equally logical scope of reasonable thinking. ‘Verstand’ and ‘Vernunft’ are two German notions that Kant introduced and elaborated in depth. With the term ‘logik’, a new view of what we can call ‘reality’ opens up to us. In Hegel’s words.
‘Was vernünftig ist, das ist wirklich, was wirklich ist, das ist vernünftig.’ ‘Das Wahre ist das Ganze’. (G.W.F. Hegel, Grundlinien der Philosophie des Rechts, 1821, Vorrede)
What we call reality is partly a construct of rational thinking and partly a reality that wants to unfold in and through reasonable thinking. In this sense, there is no separation between subject and object; subject and object are only relative abstractions. They relate to each other as essential counterparts of one and the same reality, with the possibility of discerning each other in the opposition from being to being.
System dynamics aims to find a way for rational thinking and reasonable thinking to relate to each other in a functional way. Subject and object concern a gradual distinction, two sides of the same coin, or reality. Where a dual relationship can equally be related to a polar dynamic, where subject and object mediate and do each other.
Only in and from the functional paradigm does it again become possible to address this subject-object relationship as a field of possible positions and relations, processes and contents.
The term ‘logik’ denotes that which wants to show itself in reality as in becoming, as an on itself-standing and for-itself standing reality in which the subject is equally object and the object equally subject of being and becoming. How this rational thinking should relate to reasonable thinking is object and subject of system dynamics situated within the functional paradigm.
In and from the functional paradigm, the possibility arises to make this dynamic between subject and object, between rational thinking and reasonable thinking, between notion and image visible in the ‘operation of the field’. We define ’the field’ as an actual functioning and operating phenomenon in which future and past, subject and object relate to each other in an actual encounter in and from which something unfolds as to be thought.
System logik brings the working of willing between object and subject into view (dictogram) through a topical functioning field in operation and creates time and space for reasonable thinking.
System systematic brings the operation of thinking between subject and object to understanding through an elaborated field (diagram and dynagram) and creates space and time for rational thinking.
System methodic attempts to make both these modes of thinking relate to each other orderly in and through the duogram as a midfield between diagram and dynagram. Without this mediation, the field does not allow itself to be read in and from the functional paradigm.
System systematic is concerned with mapping what has already been discovered and named, while system logik is concerned with mapping what remains to be discovered and named. Hence they can relate to each other as the abstract and the concrete, the general and the particular, the immutable and the changeable.
System logik within artesS context stands for investigating current issues in and with the help of the field. A field that is partly fixed in positions and relations (in space and time) and partly unfolds in the actual realm through the players in the playing field, who play their game according to certain rules of play and indeterminate rules of play. What unfolds in the playing field is unique and unrepeatable.
Working in the functioning of this field brings unsuspected dimensions into view and into understanding; however, it requires a listening eye and a watching ear. Working in the workings of this playing field we have practised within artesS context in numerous ways.
Partly in the phenomenology trainings, where the trainees‘ and trainers’ experiences of a plant or tree are worked out in a field set-up. A field that time and again, in a surprising way, makes the essence of the plant and/or tree appear as a conceivable reality that can be seen and heard in that field.
Partly also in the organisational constellations, where the various concepts, ways of thinking, insights, ideas, learning and research questions of the employees and management concerning the organisational problem at hand want to open up in a surprising way for all parties involved, time after time, so that after the necessary methodical steps, all parties involved know what to do.
Partly also in the personal constellations, whether team-related or not, which are about visualising your self in relation to the other. Surprisingly enough, the field brings the participants in relation to the research question and to each other into a state of awareness from which words, sentences, representations, images, behaviours, thoughts and feelings sprout that form the subject and object of further research in an action-oriented perspective.
Administrative field constellations are also practised within artesS context to develop strategic policies and culminate in a BHAG or otherwise an organisational chart.
The original results of a field constellation are methodically (16 steps) elaborated and incorporated into a dictogram. A dictogram stands for mapping what may be noted in and by the field as yet to be thought and/or done. In fact, the dictogram can be elaborated into a diagram, dynagram or duogram. The word dicto therefore refers only to the origin of what is mapped, in, from and through the functioning of the field through a specifically defined common research question of the participants involved.
The functioning of the field is undeniable; however, the research into the way in which this field can come into function, or what makes this field come into function, is the subject of research within artesS. To this end, we draw inspiration from numerous studies and publications on this operating field. In particular, what and who works in this field and especially how this field works, on the other hand, we gladly leave the why concerning the working of this field to the developing insights within physics, which as an ontological science very well comes within the reach of the functional paradigm.
The future is up to the functioning of this field, working and operating this field, offers both subject and object a future in which they can relate to each other, through each other and with each other.
Brief description in one line.
Logic for the quantitative measurable, relating to linear discursive diachronic relations (step by step), leading to defined causal inferences.
Logik (or Lògica) the qualitative immeasurable, concerning circular recursive synchronic relations (simultaneously reciprocal), leading to defined analogical inferences.
Systeem logiek vormt met systeem methodiek en systeem systematiek, een drieledige structuur die op een analoge wijze de respectievelijk te onderscheiden drie niveaus van het willen, voelen en denken spiegelt.
Gegeven deze drieledige structuur dient systeem logiek zich tot het willen te verhouden. De term logiek ontlenen we min of meer aan het denkwerk van Hegel. Hij introduceerde ‘Grundbegriffe der Logik’ op zijn wijze in ‘Wissenschaft der Logik’ Schrag, Nürnberg 1812–1816.
Logiek dienen we te onderscheiden van logica. Waar de logica zich bezig houdt met de logische regels van het verstandsdenken, zo trachtte Hegel op zijn wijze vorm te geven aan het evenzeer logische bereik van het redelijke denken. Verstand en Vernunft, verstand en rede, zijn twee begrippen die Kant heeft geïntroduceerd en diepgaand heeft uitgewerkt. Met de term logiek opent zich voor ons een nieuwe kijk op wat we ‘werkelijkheid’ kunnen noemen. In de woorden van Hegel.
‘Was vernünftig ist, das ist wirklich, was wirklich ist, das ist vernünftig.’ ‘Das Wahre ist das Ganze’. (G.W.F. Hegel, Grundlinien der Philosophie des Rechts, 1821, Vorrede)
Hetgeen we werkelijkheid noemen, is deels een construct van het verstandelijke denken en deels een werkelijkheid die in en door het redelijke denken zich wil ontvouwen. In dier voege is er geen scheiding tussen subject en object, subject en object zijn slechts relatieve abstracties. Zij verhouden zich tot elkaar als wezenlijke tegendelen van een en dezelfde werkelijkheid, met de mogelijkheid in de tegenstelling elkaar te ontwaren van wezen tot wezen.
Systeemdynamiek wil een weg vinden om het verstandelijke denken en het redelijke denken op een functionele wijze zich te doen verhouden. Subject en object betreffen een graduele onderscheiding, twee kanten van eenzelfde medaille, c.q. werkelijkheid. Daar waar een duale verhouding evenzeer gerelateerd kan worden aan een polaire dynamiek, waarin subject en object elkaar bemiddelen en doen worden.
Pas in en vanuit het functionele paradigma wordt het weer mogelijk deze subject object verhouding aan de orde te stellen als een veld van mogelijke posities en betrekkingen, processen en inhouden.
De term logiek duidt op hetgeen zich in de werkelijkheid wil laten zien als in wording, als een op zich staande en voor zichzelf staande werkelijkheid waarin het subject evenzeer object en het object evenzeer subject van zijn en wording is. Hoe dit verstandelijke denken zich tot het redelijke denken dient te verhouden, is voorwerp en onderwerp van systeem dynamiek gesitueerd binnen het functionele paradigma.
In en vanuit het functionele paradigma ontstaat de mogelijkheid om deze dynamiek tussen subject en object, tussen verstandelijk denken en redelijk denken, tussen begrip en beeld zichtbaar te maken in de ‘werking van het veld’. Het veld definiëren we als een actueel werkend en in werking tredend fenomeen waarin toekomst en verleden, subject en object zich tot elkaar verhouden in een actuele ontmoeting waarin en van waaruit zich iets laat ontvouwen als te denken.
Systeem logiek brengt de werking van het willen tussen object en subject in beeld (dictogram) via een actueel werkend veld in werking en schept tijd en ruimte voor het redelijke denken.
Systeem systematiek brengt de werking van het denken tussen subject en object tot begrip via een uitgewerkt veld (diagram en dynagram) en schept ruimte en tijd voor het verstandelijke denken.
Systeem methodiek tracht deze beide denkwijzen ordentelijk zich tot elkaar te doen verhouden in en via het duogram als middenveld tussen diagram en dynagram. Zonder deze bemiddeling laat het veld zich niet lezen in en vanuit het functionele paradigma.
Systeem systematiek houdt zich bezig met het in kaart brengen van hetgeen al ontdekt en benoemd is, daarentegen houdt systeem logiek zich bezig met het in kaart brengen van hetgeen nog valt te ontdekken en te benoemen. Vandaar dat ze zich tot elkaar kunnen verhouden als het abstracte en het concrete, het algemene en het bijzondere, het onveranderlijke en het veranderlijke.
Systeem logiek binnen artesS verband staat voor het onderzoeken van actuele vraagstukken in en met behulp van het veld. Een veld wat deels vastgelegd is in posities en betrekkingen (in ruimte en tijd) en deels in het actuele bereik zich laat ontvouwen middels de spelers in het speelveld, die volgens bepaalde spelregels en onbepaalde speelregels hun spel spelen. Hetgeen zich in het speelveld ontvouwt, is uniek en onherhaalbaar.
Werken in de werking van dit veld brengt onvermoede dimensies in beeld en tot begrip, het vraagt evenwel om een luisterend oog en een kijkend oor. Werken in de werking van dit speelveld hebben we binnen artesS verband op talloze wijzen geoefend.
Deels in de fenomenologie trainingen, alwaar de gewaarwordingen van de trainees en trainers aangaande een plant en of boom uitgewerkt worden in een veldopstelling. Een veld wat keer op keer, op een verrassende wijze, het wezen van de plant en of boom tot verschijnen brengt als een denkbare werkelijkheid die zich laat zien en horen in dat veld.
Deels ook in de organisatieopstellingen, alwaar de onderscheiden concepten, denkwijzen, inzichten, ideeën, leer en onderzoeksvragen van de medewerkers en de leiding aangaande de betreffende organisatieproblematiek voor alle betrokkenen keer op keer op een verrassende wijze wil ontsluiten zodat alle betrokkenen na de benodigde methodische stappen weten wat hen te doen staat.
Deels ook in de persoonlijke al of niet team gerelateerde opstellingen waarin het gaat je zelf in relatie tot de ander in beeld te brengen. Verrassend genoeg brengt het veld de deelnemers in relatie tot de onderzoeksvraag en tot elkaar in een staat van gewaarzijn van waaruit woorden, zinnen, voorstellingen, beelden, gedragingen, gedachten, gevoelens ontspruiten die in een handelingsgericht perspectief onderwerp en voorwerp van nader onderzoek vormen.
Ook binnen artesS verband worden bestuurlijke veldopstellingen gepraktiseerd om strategisch beleid te ontwikkelen en te doen uitmonden in een BHAG of anderszins een organogram.
De oorspronkelijke resultaten van een veldopstelling worden methodisch (16 stappen) uitgewerkt tot en verwerkt in een dictogram. Een dictogram staat voor het in kaart brengen van hetgeen in en door het veld genoteerd mag worden als nog te denken en of te doen. Feitelijk kan het dictogram in een diagram, dynagram of duogram uitgewerkt worden. Het woord dicto verwijst dan ook slechts naar de herkomst van hetgeen in kaart is gebracht, in, vanuit en door de werking van het veld middels een specifiek omschreven gemeenschappelijke onderzoeksvraag van de betreffende deelnemers.
De werking van het veld staat vast, het onderzoek evenwel naar de wijze waarop dit veld in werking kan treden, dan wel wat dit veld in werking doet treden vormt binnen artesS verband voorwerp van onderzoek. Daartoe laten we ons inspireren door talloze onderzoeken en publicaties aangaande dit werkende veld in werking. Met name wat en wie er in dit veld werkt en vooral hoe die veld werkt, daarentegen laten we het waarom aangaande de werking van dit veld graag over aan de zich ontwikkelende inzichten binnen de fysica, die als ontologische wetenschap zeer wel in het bereik van het functionele paradigma geraakt.
De toekomst is aan de werking van dit veld, dit veld bewerken en in werking stellen, biedt zowel subject als object een toekomst waarin zij zich aan elkaar, door elkaar en met elkaar kunnen ver-wezen-lijken.
Korte omschrijving in één regel.
Logica ten behoeve van het kwantitatief meetbare, met betrekking tot lineaire discursieve diachronische relaties (stap voor stap), leidend tot gedefinieerde causale gevolgtrekkingen.
Logiek ten behoeve van het kwalitatief onmeetbare, met betrekking tot circulaire recursieve synchrone relaties (tegelijkertijd wederkerig), leidend tot gedefinieerde analoge interferenties.