Onderzoekend leren

Meerwaarde van samenhang tussen systeem dynamische velden.

Er zijn vele al bestaande modellen, ze zijn alleen niet met elkaar compatibel. Systeem dynamiek kent een grond systeem, die modellen compatibel maakt en ze hierdoor met elkaar kan laten combineren en resoneren.

Er wordt een onderscheid gemaakt tussen kwalitatieve en kwantitatieve systeem dynamiek. Meer lezen over het onderscheid tussen kwalitatieve SD en kwantitatieve SD kan via deze link. (nog link invoegen)

Binnen kwalitatieve systeem dynamiek kunnen twee of meer velden qua compositie en/of configuratie zich tot elkaar verhouden.

Elk afzonderlijk systeem dynamisch veld staat op zich zelf in relatie tot andere velden (configuratie) en elk veld kan een plek krijgen in een ander systeem dynamisch veld en/of een plek krijgen tussen andere systeem dynamische velden (compositie).

Geïsoleerde systeem dynamische velden (grammen) zijn abstracties: hun eigenschappen zijn alleen maar definieerbaar en denkbaar door middel van de betreffende wisselwerkingen met andere systeem velden. In deze hun overeenkomstige, cruciale configuratieve componenten (bronpunten, contouren, assen en resonanties) en hun verscheidene alternatieve configuratieve componenten (alternatieve coördinaten, -verbanden, -verhoudingen en -raakvlakken).

Niets staat op zich, maar krijgt pas betekenis in een te exploreren samenhang.

Een samenhang, die je kunt lezen binnen 1 gram en/of samenhang tussen meerder grammen.

Enerzijds kan iets op zich zelf staan, maar anderzijds kan het ook een nieuwe betekenis in een te exploreren samenhang krijgen. Op zich kan je uiteindelijk stellen, dat niets op zichzelf staat binnen het functionele paradigma (link), aangezien alles met alles samenhangt.

Eén systeem dynamisch uitgewerkt veld (gram) is op zich zelf zinvol, maar krijgt pas betekenis in relatie tot andere systeem dynamisch uitgewerkte velden (grammen). Hoe meer data c.q. kennis systeem dynamisch wordt uitgewerkt, hoe meer de werkelijkheid onderzocht kan worden m.b.t. haar complexe samenhang. Een systeem dynamisch verband laat mogelijke samenhangen zien tussen verschillende werkvelden.

Een systeem dynamisch veld is een verzameling van configuratieve componenten, die naar elkaar verwijzen en naar alle andere in even zoveel separate systeem dynamische velden, opdat ze hun verwijzingen aan het licht kunnen brengen.

Door middel van het grondpatroon kun je de `contouren´ complexer met elkaar in verband brengen:

Zo kunnen ‘betrekkingen’ tussen de verschillende ‘posities’ in een samenhangend geheel van ‘processen’ haar ‘inhouden’ genereren (doen worden).

* Elk afzonderlijk systeem dynamisch veld kan een mogelijk proces initiëren met andere systeem dynamische velden, hetgeen kan leiden tot nieuwe gedachte inhouden.

* Elk afzonderlijk systeem dynamisch veld kan een positie innemen tussen andere systeem dynamische velden waardoor nieuwe betrekkingen gedacht kunnen worden.

* Zoals in elk systeem dynamisch veld noodzakelijk mogelijke processen (worden) en mogelijk noodzakelijke inhouden (zijn) een samen hangend geheel vormen, zo kunnen systeem dynamische velden onderling bevraagd worden op mogelijk noodzakelijke processen en noodzakelijk mogelijke inhouden.

* Zoals in elk systeem dynamisch veld noodzakelijk mogelijke posities (zijn) en mogelijk noodzakelijke betrekkingen (worden) een samenhangend geheel vormen, zo kunnen systeem dynamische velden onderling bevraagd worden op mogelijk noodzakelijke posities en noodzakelijk mogelijke betrekkingen.

Hun zijn en worden (hun staan en ontstaan) ontlenen de systeemvelden aan de wisselwerking tussen hun wederzijdse processen en posities (inhouden en betrekkingen).

Hun zijn en worden (hun staan en ontstaan) ontlenen de systeemvelden aan de wisselwerking tussen hun wederzijdse processen en posities (inhouden en betrekkingen).

Zo bezien, verschijnt een systeem dynamisch geordende werkelijkheid, als een gecompliceerd weefsel van configuraties en composities, waarin verbindingen en afscheidingen elkaar afwisselen, overlappen of met elkaar combineren, teneinde het weven van het geheel, als een altijd voorlopige resultante van de dynamiek tussen leden en delen, in werking te zien treden.

Om systeem dynamisch te kunnen denken, dient elk waar te nemen systeem (een gram als systeem veld) geïsoleerd te worden om duidelijk gevisualiseerd te kunnen worden. Voorts moet een waar te nemen systeem ook in wisselwerking treden met andere waar te nemen systemen om duidelijk te kunnen worden waargenomen m.b.t. haar momentane configuratieve componenten op zich en in relatie tot andere waar te nemen systemen.

Inhoudsopgave