Artes Phronèsis, een voortgaande explicatie.

Artes phronèsis betreft 1 van de vijf kamers waarin de website is onderverdeeld. Dit hangt samen met de wijze waarop we kennismanagement hebben vorm gegeven, voor zover ze onderverdeeld kan worden in 5 aspecten, in deze: kennis ontwikkelen, kennis combineren, kennis borgen, kennis toepassen en kennis delen.

De eerste vier namen, die we aan deze aspecten hebben verbonden, ontlenen we aan de Griekse wijsgeer Aristoteles, die 4 wijzen van kennen onderscheidde, in deze, m.b.t. het oude kennen Episteima en Sophia en met betrekking tot het nieuwe kennen Technè en Phronèsis. Hier kort gememoreerd, kennis ontwikkelen (artes technè), kennis combineren (artes sophia), kennis borgen (artes episteima), kennis toepassen (artes phronèsis), de vijfde loot, kennis delen, verbonden we aan de levenskunst, artes vitae.

In ons streven, uitgaande vanuit onze optiek met betrekking tot kennis integratie, beogen we naast een analytisch causaal discursieve approach, met betrekking tot het ontwikkelen van kennis evenzeer te streven naar een synthetisch analoog recursieve approach. Hoe dienen we analytisch begrippelijk denken te verbinden aan synthetisch beeldelijk denken. Het betreffen immers twee cerebrale vermogens, die we kunnen inzetten om onze complexe werkelijkheid te leren begrijpen en te verstaan, middels een simplex, in deze het door ons ontwikkelde grondpatroon, met haar dynamieken en regels.

Naarmate we in staat waren om al doende dit grondpatroon visueel te systematiseren, in die mate konden we ook vele toepassingen genereren, op onderscheiden kennisgebieden en of om onderscheiden kennisgebieden juist systeem dynamisch te kunnen koppelen en wel zodanig, dat we onderscheiden optieken met elkaar compatibel in gesprek konden brengen, dan wel een meer integrale optiek aan het licht konden brengen.

De noodzaak daartoe kwam deels uit de praktijk, in deze als voorbeeld, hoe breng je burgerparticipatie concreet in beeld en wel zo dat onderscheiden optieken met elkaar een licht konden werpen op een mogelijke inrichting en uitvoering van deze grass-root benadering.

Maar het moge duidelijk zijn, dat er talloze toepassingsgebieden zich aandienden, zie in deze de onderscheiden pogingen. Zij zijn allen voortgekomen uit de noodzaak een concrete praxis te ontwikkelen, daar waar juist divergerende benaderingen elkaar gingen obstrueren.

Gezien ons werkveld, hebben we ons beperkt tot mens en organisatie en in deze de manier waarop je onderzoek op onderscheiden wijzen vorm kunt geven, deels empirisch, maar zeer wel ook fenomenologisch en hoe vorm te geven aan het handelingsgerichte onderzoeksmodel, in deze action research. Ze zijn allen elders op de website uitvoerig beschreven.

Het betreffen steeds toepassingen waarin een poging werd ondernomen om analytische onderzoeksbevindingen, veelal ook van anderen, op een synthetische wijze, in een beeldend verband te visualiseren en te verstaan. Met als doel daar ook heel concreet op strategisch, tactisch en operationeel niveau mee te kunnen werken in de praktijk van alle dag.

Het betreffen aanzetten en pogingen en ze vragen zeer wel om verdere uitwerking. Dat is zeker aan de orde, maar dat vraagt meer mens en denkkracht om daar ook verder gestalte aan te geven. Op dit moment richten we ons eerder op het voltooien van de systeem dynamische fundamenten, waarop dit alles toekomstig geschoeid dient te worden. Zo zijn we nog steeds doende het theorie en of Sophia boek in deze te redigeren en te voltooien.

Kennisintegratie bewerken en toepassen, ligt zeer wel ons aan het hart, aangezien we dagelijks in deze steeds complexer wordende werkelijkheid integratief dienen te opereren, maar het grote gevaar is ook, dat we in deze steeds meer uitdijen en ons grondstreven uit het oog kunnen verliezen en dat is en blijft, hoe kennis integratie op een kwalitatieve wijze systeem dynamisch in te richten. En vooral de fundamenten daartoe systeem dynamisch in beeld te brengen.

Dit alles is schoorvoetend en stap voor stap in de helende praktijk van alle dag op een intuïtieve , inspiratieve en imaginatieve wijze ontstaan. Pas nu na decennia lange arbeid in en vanuit de regionen van het “slimme onbewuste’ wordt gaande de weg duidelijk, dat er een lange rode draad bestaat, die reikt vanuit de prehistorie tot aan de revival van het mythische verleden. Zie bijvoorbeeld onderstaande link.

In the mythology of old Hawaii.

“Kanaloa represents the Core Self, or the center of the universe within oneself. As a whole, the pattern represents the Aka Web, or The Web of Life, the symbolic connection of all things to each other.” Serge Kahili King

Ons streven is ook om dat in beeld te brengen, aangezien nu pas na vele decennia systemische arbeid duidelijk wordt, dat het een integraal menselijk vermogen betreft, dat deels verloren is geraakt, dan wel is verdrongen uit de regionen van het analytische denken. Echter nu ook de complexe wiskunde al vanaf 1900 met Poincaré schoorvoetend haar intrede deed, moge duidelijk worden dat, willen we prudent en wijs verstandelijk denken, we niet zonder onze frontale kwabben (Phronesis) verder kunnen, wil ons streven om steeds meer kennis toe te passen, niet ontaarden in chaos en wanorde.